Hava güzel haydi parka...

Havanın güneşli olmasını fırsat bilerek sarı kuzuyla beraber dışarı çıktık.Önce ekmek aldık ve parkımıza geldik..Tabii benim miniğim bol oksijenli havayı görünce mışıl mışıl uyumaya başladı.Bizim minik zaten dışarı çıkacağını anladığında montunu giymemekte inat eder ağlamaya başlar ta ki asansöre kadar..Asansörle aşağıya ininceye kadar çoktan sus pus olmuştur.Hele bazı günler daha asansörde uyumaya bile başlamıştır.Acaba bu asansörde sakin olmasını sağlayan aralarında bir duygusal bağ mı var diye düşünmeden de edemiyorum:))) Neyse parkta minik kardeşler vardı.Kiminin annesi kimilerinin anneanneleri vardı...Yakın bir zamanda işe başlayınca sarı kuzum da anneannesi yada babannesiyle parklara gidecek...Sohbetler edildi.Kimileri torunun yemek yemediğinden şikayetçi, kimileri gönderdiği anaokulundan şikayetçi..Oy oy ki ne oyy...O günler gelecek bakalım ben neler anlatıcam...Eve geldik..Şişşt ses çıkarmayın sarı kuzu uyuyor:)))